English website    mail ons

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pyreneese berghond
Rasstandaard

Tja, de rasstandaard. Die kun je op allerlei websites lezen.
Dan gaat het over hoe de oren moeten staan en wat voor kleur de vacht en de neus moeten hebben. Maar eigenlijk interesseert ons dat niet echt heel erg veel.
Natuurlijk moet het wel een echte pyr zijn. Zo'n heerlijke grote witte wollebal.

LotMaar waar wij echt op vallen is het karakter van de Pyreneese berghond: lief, eigenwijs, dapper, koppig, verliefd op kinderen, en nog veel meer moois.
En ja, de liefde van een pyr moet je verdienen. Die krijg je niet zonder meer. Voor een pyr geldt werkelijk nog: wie goed doet, goed ontmoet.

Voor alle duidelijkheid! Wie een hond wil die zo maar naar je luistert moet vooral geen Pyreneese berghond nemen!

En dan zijn ze ook nog zeer intelligent, ze onthouden alles. Wij menen serieus dat we Lot regelmatig echt zagen nadenken. Bijvoorbeeld om een plan te beramen om toch ongemerkt bij de kaas te kunnen komen. Of om te overwegen of ze nou naar ons zou luisteren of toch haar eigen zin zou doen. Je zag haar gewoon de voors en tegens tegen elkaar afwegen. Daarom luisteren ze vaak ook niet meteen en ook niet altijd. Ze moeten eerst besluiten of ze wel wíllen luisteren.

En koppig zijn ze ook nog. Je kunt jouw leidersrol niet afdwingen. Dat werkt vaak zelfs averechts. Hoe harder en bozer wij riepen hoe dover Lot werd.
Maar je moet wel degelijk de leider zíjn, door consequent en volhardend maar met liefde en zachtheid de hond op te voeden. Als je zelf op natuurlijke kalme wijze de leider bént dan accepteren ze dat wel. Maar als je alleen maar de leider spéélt, en ook nog eens niet consequent, dan hebben ze dat ook feilloos in de gaten en neemt de Pyr de leiding over.

Over dat heerlijke karakter wordt her en der serieus, maar vaker zeer humorvol geschreven. En humor heb je nodig als pyr-baas. Want anders redt je het niet!

www.nvlph.nl:

Vooral evenwichtig, rustig, intelligent, zelfstandig denkend en - werkend. Waaks, goed onderscheidingsvermogen voor goed en kwaad

Terughoudend, zo niet afwijzend tegenover vreemden, maar voor zijn baas en zijn familie liefdevol en zachtmoedig.

Hij wordt ook steeds als een ideale hond in de omgang met kinderen beschreven, maar met dit soort opmerkingen moet men voorzichtig zijn, niet alleen bij de Pyr, maar bij elke hond. Kinderen zijn onberekenbaar, net zo als de hond en zodoende moeten ze, zeker bij jongere kinderen, nooit zonder toezicht alleen gelaten worden

De Pyr is een rustige hond, die niet nerveus rondloopt, maar veelal op een plek blijft liggen, van waar hij zijn omgeving goed kan overzien.

Wordt men aangesproken van mensen, die je zien met de berghonden, dan krijg je meestal reacties als: "Wat zijn ze mooi, ze lijken wel op een IJsbeer, ach wat zijn ze lief !" Dan komen er vragen: "Zijn ze waaks? Zijn ze lief voor kinderen, eten ze veel? Je moet ze zeker veel in bad stoppen, om ze zo wit te houden?"

Het beste is dan om met de negatieve punten te beginnen: "Ze blaffen veel, ze kwijlen soms, ze verliezen vacht, ook al zijn ze niet aan het verharen, ze luisteren soms slecht, ze zijn moeilijk op te voeden en hebben de neiging om op ontdekkingstocht te gaan, als ze los van de riem lopen. Het eten valt wel mee, in verhouding tot hun grootte!"..............

De Pyreneeër is geen hond voor iedereen. Het kleine aandoenlijke pupje kan bij foute opvoeding uitgroeien tot een dominante tiran van 45-60 kg lichaamsgewicht en 70-80 cm schofthoogte.

Ze zijn ontzettend lief, mits je de baas over hen blijft !

Onafhankelijkheid, betweterigheid, eigenzinnigheid en koppigheid staan in zijn vaandel. Samen met zijn gigantische uitstraling, intelligentie, humor en eenmaal gewonnen trouw en aanhankelijkheid maken zij het een uitdaging om met dit ras om te gaan.

Laat je hem los op eigen terrein lopen, dan heb je wel een behoorlijke afrastering nodig. De Pyr heeft de neiging om te zwerven en op "ontdekkingstocht" te gaan.

honden.dierenplanet.nl:

De Pyreneese berghond heeft een ingebakken waak- en verdedigingsinstinct, dus hij heeft een sterke binding met zijn territorium en alles erop en eraan.
Maar tegelijkertijd is er die drang naar ruimte en verre tochten, overblijfsel van zijn omzwervingen met de grazende kuddes. Er moet dus een goede omheining zijn of "Patou" gaat aan de wandNoorel.
Hij komt wel terug maar de gevaren in onze verkeersdrukke maatschappij zijn te groot om zoiets toe te laten.

Ze hebben een heerlijk onafhankelijk karakter. Ze gaan en staan waar het hen belieft en wandelen weg als ze er genoeg van hebben. Een echte individualist.
Het spreekt vanzelf dat als je een Pyreneeër in huis haalt je hem als pup strak en consequent moet opvoeden, wil hij later respect voor je kunnen opbrengen.

Hij is iets gereserveerd tegen vreemden en wil hun eerst observeren, dan zal hij naar hen toekomen als het hem zint.
Het is een serieuze hond, hij denkt als het ware na voor hij iets doet.
Hij is koppig maar kan voor wie hij lief heeft ontroerend lief zijn. Absolute gehoorzaamheid en onderworpenheid mag je van hem niet verwachten. Verder kan hij voor kinderen een eindeloos geduld opbrengen.

Het is zaak om de Pyreneese berghond van jongsaf rustig en geduldig en uiterst consequent op te voeden. Rustig en geduldig omdat de berghond ondanks zijn eigengereidheid een gevoelige hond is. De eigenaar die een goed contact met zijn hond heeft en een prettig overwicht heeft verworven, zal aan de hond een toegewijde en trouwe kameraad hebben.

www.zanimalcrossing.com:

HOE GROOT IS EEN PYRENEESE BERGHOND NOU ECHT?

Je eettafel is 70 cm hoog, het aanrecht 90 cm. De gemiddelde vrouwelijke Pyr kan zich onder je eettafel door persen als ze haar hoofd omlaag houdt. De gemiddelde reu moet zichzelf kleiner maken óf je eettafel een aantal centimeters optillen. Voor beide geldt dat de rand van het aanrecht geen goede plaats is om het vlees voor het avondeten te laten ontdooien. De bovenkant van de koelkast is voor de meeste Pyreneeërs onbereikbaar.

HOEVEEL WEGEN ZE?

Op de weegschaal bij de dierenarts, 45 tot 60 kilo. Als je probeert om ze een pilletje te geven of hun nagels te knippen: zoveel als een sidderaal. Op de eerste dag van training op de hondenschool: zoveel als een jonge olifant. De dag dat je de oefening "liggen" moet aanleren: zoveel als een Sumo worstelaar. Als ze tussen een nestje pupjes, kippen of lammetjes doorlopen: ongeveer zoveel als twee veertjes.

HOEVEEL ETEN ZE?

Zoveel als ze willen - het maakt niet uit wat er op de zak brokken staat. De gemiddelde PyNoorreneese berghond kan goed leven en op gewicht blijven op een hoeveelheid brokken die in een normale maatbeker past. De meeste hebben hun baas er echter van overtuigd dat gewoon hondenvoer volkomen onverteerbaar is en dat ze zullen verhongeren als het niet wordt aangevuld met vers vlees, kip, pens en stukjes kaas. Als hij ontdekt dat je een zwak hebt voor koekjes dan zal je knie al snel bont en blauw zijn van Pyr-poot-tikken, die herhaald worden tot je de koekjes deelt.

HOE ZIT HET MET BLAFFEN?

Wat is daarmee? Als je vroeg begint dan kun je jezelf aanleren om aandacht aan je Pyr te geven op elk moment dat hij blaft. Als je hem genoeg aandacht geeft bij het blaffen dan zullen je buren ook wat aandacht aan jou geven. Wederzijdse versterking werkt het beste. Waarnaar blaft een Pyreneese berghond? Alleen naar dingen die ze kunnen zien en horen - dat houdt ook in: laaghangende satellieten en vlinders. De meeste Pyreneeërs luisteren een echtelijke ruzie van vier huizen verder af, maar worden Oost-Indisch doof als ze woorden horen als "Hou op", "Kom hier" en "Stil". Pyr-eigenaars wisselen tips uit over hoe het blaffen van de Pyr te stoppen zoals onze oma's appeltaart-recepten uitwisselden - er zijn er niet twee gelijk.

IK HEB GEHOORD DAT ZE GRAAG GRAVEN

Hoe denk je dan dat de Pyreneeën werkelijk zijn ontstaan? Uit medeleven voor het slechte gezichtsvermogen van zijn baasje, heeft een Pyreneeër ooit het de "holes" van de golfbaan in kraters veranderd. Tuiniersbedrijven doen er verslag van dat hun grootste herhalingsklussen van Pyreneese berghond bezitters komen. Sommige Pyr-eigenaren hebben zich er echter gewoon bij neergelegd dat hun tuin op een militair oefengebied lijkt.

www.gpcgc.org:

In addition to their original age-old position in the scheme of pastoral life as protector of the shepherd and his flock, the Great Pyrenees has been used for centuries as a guard and watchdog. These animals appear so regal and calm that their very strong protective responses may come as a surprise. Pyrs are not “attack” dogs, but can be very intimidating to the surprised visitor… Firmly entrenched territorial instincts are the source of their protective behavior. It is an owner’s obligation to maintain a Great Pyrenees so that his guarding instincts can be exercised in a responsible way. The Great Pyrenees is a loyal guard dog that demonstrates a possessive attitude towards family, property, and livestock. The Great Pyrenees requires an owner who can be a strong, positive leader who consistently requires civilized behavior. Thus, it is necessary to SOCIALIZE the Great Pyrenees dog. Only a well-socialized and loved dog can become a good, useful watchdog.

Pyrs are very independent, self-confident, “what, me worry?” types. They would rather see what’s on the other side of that hill than worry about getting lost. If you don’t keep a Great Pyrenees on a leash or in a properly fenced yard or kennel, sooner or later they will exercise their powerful instinct to establish and patrol a large territory and will run off, we promise you that. So you have 200 acres? The size of your acreage is not a natural barrier or deterrent. And they certainly do not look both ways when crossing streets either! No matter how expert your dog-training skills, you will not be able to “teach” a Pyr not to patrol a large territory, any more than a Retriever can be trained not to retrieve, or a Border Collie not to herd. Great Pyrenees are a guard dog by instinct, not by training! The world is a Pyr's to guard; thus, they should be kept on lead or in a securely fenced area at all times, not only for their safety and protection, but so that the dog does not become a liability.

Great Pyrenees are very intelligent. This is often interpreted as severe stubbornness. Pyrs are accustom to working on their own, as they were bred to be left alone with the sheep up in the mountain valleys. Thus, unlike many other breeds, they do not always strive to please their owners. Things you consider important may not be the same things your Pyrenees considers important! Obedience training is a must, as is extreme patience. And don’t let some instructor tell you they can’t be trained; Great Pyrenees can do it, but they need to be convinced that it is in their own best interests to do what you ask. “Because I said so” doesn’t cut it. If you want a dog that will follow your every command, or if you want a “competition” obedience dog, or if you want a great off-lead companion, the Pyrenees is probably not for you.

Great Pyrenees like to see just how much they can get away with, and then try to take it a few steps further. Often an adult dog is a better choice for some people, since puppies of any breed can push you to your limits, and a Great Pyrenees puppy will take it even further!

Because of their natural instinct toward protection, Great Pyrenees can develop an excessive barking problem. Your neighbors might find this behavior distasteful. The continuous bark quite a few Pyrenean love to do is what can make them nearly impossible to keep as pets in urban or semi Rural areas.

Great Pyrenees shed non-stop year-round, making a weekly brushing a ritual. You will probably never again wear black. There are white hairs in Pyr homes and on Pyr people. And you will need a new high-powered vacuum cleaner...dog hair everywhere!

Caring for a Great Pyrenees is a labor of love. Great Pyrenees REQUIRE affection, kindness and human companionship. A lonesome Pyr is a bored dog, and a bored dog can become destructive. Left outside unsupervised for long periods of time, a lonely Pyr will dig under the fence, unravel the fence, jump or climb over the fence, undo any childproof locks, open the gate, and surely bark endlessly.

Great Pyrenees are extreme introverts and suffer inwardly from any unkind words or act, and yet no dog can be more sensitive or sympathetic to human moods. Pyrs comfort their owners in times of sadness, with gentle understanding, and are always on hand when support is needed. One might ask no more reliable or sympathetic companion than the Great Pyrenees, and surely no more beautiful dog may be found.

When a Pyrenees focuses on the affairs of their family, their powers of deduction are uncanny. Let something out of the ordinary happen, such as packing a suitcase, and a Pyr becomes all eyes and ears. A Pyrenees reads your dress and mannerisms as you read the evening paper — and for much the same reason: to find out what’s going to happen next. The difference is, the Pyrenees is usually right, and you aren’t!

Great Pyrenees generally get along well with other dogs and household pets. A Pyrenees would much prefer to ignore the harassment of a smaller dog and will usually fight only as a last resort. However, two mature Pyrenees of the same sex often do not get along well together as housepets

Certainly no other breed is more ideally suited for the role of child's companion and protector than is the Great Pyrenees. They regard their family's children as their own (or their "flock") and exhibit a truly built-in sense of responsibility in watching over them. Although Great Pyrenees are protective of their families, the breed does not recognize children as their "masters." In the company of well-behaved children, the Pyrenees seems sublimely happy, whether enjoying a romp, a tussle, a game of tag, pulling some kind of conveyance, or merely doing nothing but listening to their chatter. A loving home, especially one with small children, is "Pyrenees heaven!" As always, the relationship between children and dogs must be carefully supervised and monitored by adults.



..